Boodschappen doe ik iedere dag en doorgaans lopend. Regelmatig
neem ik de route over Gedenkt te Sterven;
de oudste begraafplaats van Hilversum, maar momenteel een ommuurd parkje,
middenin het centrum van de ‘mediastad’, achter de Grote Kerk aan de Kerkbrink.
De herdenkingsdienst en ter aarde bestelling op een steenworp afstand van
elkaar, zo ging dat vroeger.
 |
| Klik op foto voor vergroting |
De eerste die er begraven werd, waarschijnlijk op
Nieuwjaarsdag maar in ieder geval in 1793, was ene Jan van Kampen. W.J. van
Lokhorst was officieel de laatste, op 4 juni 1940. (Maar op 26 juni 1941 mocht Gerrit
Abraham Cramer toch nog worden bijgezet in zijn familiegraf, kavel 8, nr. 11).
Hoge rode beuken, gras dat lang mag groeien, graven
met nauwelijks leesbare opschriften die her en der scheef zijn weggezakt, goedgeplaatste,
hardhouten bankjes en – wat mij betreft – enkele misplaatste kunstwerken. Ik
kom er graag.
 |
Zicht vanuit het kantoorgebouw.
De dodenlantaarn op het kruispunt werd geschonken door de plaatselijke uitvaartonderneming. |
De plek voelt beschut en stimuleert tot mijmeren en inkeer. Geen
doodse, maar natuurlijke stilte heerst hier. De geluiden worden er heel vanzelfsprekend
in opgenomen en storen niet. De kantoor- en appartementengebouwen pal achter de
muur aan de centrumkant evenmin.
Iemand wilde – is mij verteld – een kinderdagverblijf in het aanpalende
kantoorgebouw beginnen. Tot hij/zij zich realiseerde dat de kinderen op de
graven zouden moeten buitenspelen. Dat ging te ver. Maar volgens mij dansen kinderen net zo makkelijk op graven als op speel-plaatsen. Zij doen nog niet zo
moeilijk over de dood.
Zie voor meer informatie:
www.tgooi.info/gedenkt
www.stichtingdehof.nl
