7 dagen lopen door het Duitse Ahrdal.
Van Blankenheim, waar
de rivier de Ahr ontspringt, tot Sinzig, waar hij in de Rijn uitmondt.
01-06-2015
3e nacht op Campingplatz Altenahr. Rechts naast mij staat een jonge vrouw alleen. Klein
koepeltentje op gepaste afstand, zo’n 10 meter. Ze kwam dezelfde dag aan als ik.
We praten niet. Als ik ‘hallo’ zeg glimlacht ze, half wegkijkend. Ze is schuw
als de vogels. Ze heeft een licht slepend hupje met – als ik mij goed herinner
– het rechterbeen. Ik stel me haar leven voor – allemaal verbeelding.
Vanavond had ze veldbloemen geplukt. Ze gaat in haar
tentopening zitten en schikt ze in een flesje dat ze bij haar tent zet. Als ik
naar de wasruimte loop, zeg ik ‘Schön’.
‘Wirklich schön,’ zegt ze. Ze heeft een frisse, opgewekte stem.
‘Wirklich schön,’ zegt ze. Ze heeft een frisse, opgewekte stem.
02-06-2015
Op camping Goldene Meile bij het plaatsje Remagen, waar
tijdens WO II nog een brug over de Rijn ging waardoor de geallieerde invasie
spoediger verliep. Nu is de brug weg, in de pijlers is een vredesmuseum
gevestigd. Prachtig om aan de brede Rijn met zijn heuvelachtige
oevers te staan. Als je een tijdje aan het water zit, zie je letterlijk hoe de
economische stromen lopen.
De Rijn bij Remagen, mei/juni 2015 |
Goederentreinen rijden op linker– en rechteroever in beide richtingen af en aan – net als de passagierstreinen overigens. Eveneens aan beide kanten twee wegen met veel vrachtverkeer van noord naar zuid en omgekeerd. En daartussen, over het water, een voortdurende stroom rijnaken met allerlei inhoud richting Zwitserland en Nederland.
O ja, s’nachts lijkt het aantal goederentreinen nog toe te
nemen. Ze zijn lang en maken een oorverdovend lawaai. De twee aangeschoten,
quasi ruziënde mannen in twee wankel opgezette tentjes tegenover mij worden
erdoor overstemd. Remagen: kamperen voor wie niet tegen stilte kan.
Hoe lichtmakend is de uitspraak van Ryokan:
‘Die dunne wolken die de bergtop verhullen,
zullen we die wegvegen en zo het licht onthullen?
Wat denk je ervan, vriend?’*
Wordt vervolgd.
*Between the floating
mist – poems of Ryokan, translated by Dennis Maloney & Hide Oshiro, White
Pine Press, Buffalo, New York, 2009, blz. 69. Vertalingen
©RonaldHermsen.
Voor meer over de dichter/kluizenaar/zenmonnik Ryokan, zie
de artikelen over hem elders op dit blog.