Onlangs stuurde kunstenaar Klaus Boegel* mij de catalogus bij Die letzte Butterfahrt – Ein Niederländisch–Deutsch
Kunstprojekt, (Venlo, 11 okt–3 nov. 2013) dat hij organiseerde. Hier werkten meerdere kunstenaars uit Duitsland en Nederland aan mee. Ik ken Klaus al lang. Hij werd in Duitsland geboren, woonde lang in Nederland, op het laatst in Baarn, maar verhuisde enkele jaren geleden terug naar Duitsland (Geldern). Hij richt zich met name op de genezende krachten van kunst: kunst als medicijn.
In de catalogus staat: ‘In de jaren 50 van de Wiederaufbau ging
het in Duitsland eerst om elementaire zaken als werk, een dak boven het hoofd
en brood op de plank. Het waren sobere jaren zonder enige luxe… Een bedevaart
was het bijna: de tocht die veel Duitsers ondernamen naar Venlo (NL) om daar
hun inkopen te doen. Vooral luxeproducten als koffie, sigaretten, boter en kaas
waren in trek. De eerste Butterfahrt was op 1 mei 1958. De kaasboer in Venlo
was binnen één uur door zijn voorraden heen. Daarna trokken jarenlang hele
Duitse gezinnen met een georganiseerde bustour of met de auto naar Limburg.'
Die letzte Butterfahrt is volgens Klaus een collectief kunstmedicijn om de geslagen wonden tussen Duitsers en Nederlanders te helpen helen.
Klaus kan zich de tocht vanuit Keulen samen met zijn ouders nog goed herinneren.
De fantastische manier waarop hij zijn eigen Butterfahrt heeft vormgegeven, is van een verbluffende eenvoud.
Die letzte Butterfahrt is volgens Klaus een collectief kunstmedicijn om de geslagen wonden tussen Duitsers en Nederlanders te helpen helen.
Klaus kan zich de tocht vanuit Keulen samen met zijn ouders nog goed herinneren.
De fantastische manier waarop hij zijn eigen Butterfahrt heeft vormgegeven, is van een verbluffende eenvoud.
* Zie voor het werk van Klaus
Boegel:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten