Confucius, De gesprekken – Gevolgd door Het leven van Confucius door Sima Qian (ca. 145-86 v.Chr.) Vertaald en toegelicht door Kristofer Schipper, uitgeverij atlas contact, mei 2014.
Citaat blz. 25, klik op de afbeelding voor een vergroting.
Confucius (551-479 v.Chr.) is de grondlegger van de humanistische filosofie die de Chinese beschaving duurzaam heeft gekenmerkt. Alle andere inheemse levensbeschouwingen hebben zijn invloed ondergaan. Hiervoor wordt hij 'de Leermeester van tienduizend generaties' genoemd.
Hedendaagse geleerden zien Confucius als 'de meest invloedrijke denker in de menselijke geschiedenis'. Zij achten zijn invloed op de cultuur van het Verre Oosten even groot als de gezamenlijke invloed van Socrates en Jezus op die van het Westen. 'Zijn leer, en de invulling daarvan door zijn navolgers, geven sinds tweeduizend jaar vorm aan de intellectuele en staatkundige tradities van China en heel Oost-Azië,' schrijft een van hen.
Confucius was grensverleggend. Hij liet iedereen, 'zonder aanzien des persoons', toe tot zijn school. Hij onderwees niet alleen rekenen en schrijven, maar ook de sociale, artistieke en sportieve bekwaamheden die in zijn tijd eigenlijk nog het domein van de aristocratie waren: boogschieten, paarden mennen, muziek en vooral de hofetiquette. Daardoor wilde hij zijn pupillen tot 'jonge edellieden (junzi) maken, maar niet in die zin dat zij behoorden tot de feodale aristocratie. Hij eerde niet de adel van het bloed, maar de adel van het gemoed. Zijn leerlingen moesten een elite van nuttige en dienstbare mensen voor de samenleving worden. Junzi kreeg hierdoor de betekenis van 'hoogstaand mens'.
(Citaat blz. 13)
Wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten