Land van grillige eiken en boerse,
enigszins verweerde mensen.
Maar het gras is uitbundig groen
enigszins verweerde mensen.
Maar het gras is uitbundig groen
in deze regenachtige lente,
en bestippeld met de kleuren
– geel, rood, wit, paars, roze –
van wiegende veldbloemen.
De heuvels rollen en tonen vergezichten
over bossen, weiden, akkers, rode daken
en kerktorens. Of juist een blik in een besloten
dal met een beek, die rondbochtig door zand
en kalk meandert, langs verzadigde oevers
vol struiken en bomen met hier en daar
een drinkplaats voor de koeien.
Op een stenig pad ligt het halve lichaam
van een reeënjong – kopje en voorpoten.
Een schone wond toont de scherpte van het mes
dat het lijfje spleet. Waar is de andere
helft?
Waarschijnlijk lag het diertje tussen hoog gras
in een veld,
tevergeefs schuilend voor de boer en zijn
maaier.
Wie beslist over leven en dood?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten