 |
| Vredenburg, Utrecht |
Voortdurend zijn er momenten die de schoonheid van de
schepping tonen.
Heel gewone situaties meestal. Kijkend naar een randje
sneeuw op een boomwortel,
de voorgevel van een oud grachtenpand, lachende mensen,
de vloeiende bochten van een tramrail.
Deze eenvoudige schoonheid wordt gezien – altijd dan gezien
–
wanneer vanuit leegte wordt gekeken.
Dan blijkt dat alle dingen hierin gegrondvest zijn,
dat leegte oorsprong is van zowel zicht als vorm
en hier tegelijkertijd niet van verschilt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten