Lome dagen

 

Het zijn hier momenteel lome, (erg) warme dagen.

Met de ramen tegen elkaar open om de warme lucht 

nog enigszins te laten circuleren.

De temperatuur nodigt niet uit tot veel doen.

Tegelijkertijd neemt de ontspanning in het lijf 

met dit weer toe.

En het gevoel van vrijheid, zo met alle ramen open 

en niets om het lijf behalve een korte broek.

Die broek gaat ’s ochtends aan, ’s avonds uit 

en ’s ochtends weer aan.

Steeds dezelfde – tot op zekere hoogte. 

Alsof er minder is om over na te denken.

Fysieke en geestelijke ontspanning gaan samen. 

Prettig. Prettig loom.

Het voelt wel wat drukkend nu.

De ontlading komt vast snel.

 

Ik las weer eens de gedichten van Ryokan 

en het leek me gepast om onderstaand gedicht te vertalen. 

Op het gemak.

 

 

De eerste zomerdag

Lui trek ik mijn kleed aan

De wilgen aan de waterkant

zijn inmiddels diepgroen van kleur

Op de andere oever

dwarrelen perzik- en pruimenbloesems

her en der in de ochtendbries

Ik wandel verder, pluk sprieten wilde grassen

En stoot terloops tegen een hakhouten hek

Vlinders dansen aan de zuidkant van de tuin

Bloeiend raapzaad overwoekert het bamboehek aan de oostkant

Hier, in een volkomen ontspannen sfeer,

strekken de lange zomerdagen zich eindeloos uit

Zo’n afgelegen plek is van een natuurlijke schoonheid

Snel geraakt door schoonheid – dat ben ik van nature –

Schrijf ik enkele zinnen op

en als vanzelf veranderen ze in gedichten

 

 

Uit: Great Fool – zen master Ryōkan, Poems, Letters and Other Writings, Translated with Essays by Ryūichi Abé and Peter Haskel, University of Hawai’i Press, 1996, resp. Blz. 107. Vertaling ©RonaldHermsen.